விண்வெளியை மனிதர்களாகிய நாம் ஆராய்த்தொடங்கிய நாள் முதல் அதன்
தூய்மையான அழகு மூலம் ஆச்சரியத்தையும் பிரமிப்பையும் அனுதினமும்
பெற்றுக்கொண்டே இருக்கிறோம்.
பதிவு செய்யப்பட்டுள்ள பல அற்புதமான
படங்கள், நிகழ்த்தப்பட்டுள்ள எண்ணற்ற கண்டுபிடிப்புகள் மூலம் இந்த பரந்த
அண்டத்தில் எந்தவொரு நேரத்திலும் நாம் இங்கே தனியாக, பலமானவராக இல்லை
என்பதை உணர்ந்துகொண்ட இருக்கிறோம். அதற்கு மற்றுமொரு எடுத்துக்காட்டு தான்
இது..!
சமீபத்தில்
கண்டுபிடிக்கப்பட்ட ஒரு இளம் நட்சத்திரம் நமது விண்மீனில் உலா சூரியனை விட
சுமார் 30 மடங்கு பெரிய அளவில் உள்ளது கண்டுபிடிக்கப்பட்டுள்ளது
அந்த நட்சத்திர பூமியில் இருந்து சுமார் 11,000 ஒளியாண்டுகள் தொலைவில் உள்ளது.
சூரியன்
போன்ற நட்சத்திரம் உருவாக ஒரு மில்லியன் ஆண்டுகள் எடுத்துக்கொண்டது,
மறுபக்கம் இதே போன்ற சராசரி அளவிலான பாரிய நட்சத்திரங்கள் வேகமாக 100,000
ஆண்டுகளில் உருவாகிறது.
நமது சூரியனை போன்றே இந்த நட்சத்திரம் ஆனது தனது சொந்த எரிபொருளை எரித்து ஒரு குறுகிய ஒட்டுமொத்த ஆயுட்காலத்தை விளைவிக்கிறது.
அதாவது
அந்த நட்சத்திரங்கள் மிகவும் இளமையானதாக இருப்பதால் இப்போது அதனை அடைவது
என்பது ஆராய்ச்சியாளர்களுக்கு மிகவும் கடினமான ஒரு காரியமாகும்.
அதிக
அலை நீளங்கள் கொண்ட தொலைநோக்கிகளின் உதவி மூலம் கண்டுபிடிக்கப்பட்ட
எம்எம்1 நட்சத்திரம் ஆனது ஒரு கெப்லரியன் வட்டால் சூழப்பட்டுள்ளது.
உடன் அந்த பெரிய வட்டு அதன் நட்சத்த்திரம் அருகாமையில் இருக்க வேகமாகவும், தொலைவில் செல்ல மெதுவாகவும் சுழல்வது கண்டறியப்பட்டுள்ளது.
ஆராய்ச்சியாளர்களின்
தத்துவார்த்த கணக்கீடுகளின்படி அந்த வட்டு உண்மையில் இன்னும் தன்னுள் அதிக
வெகுஜன வாயு மற்றும் தூசி அடுக்குகளை மறைத்து வைத்திருக்க முடியும்.
இதுவரையிலாக, பிரபஞ்சத்தில் பாரிய நட்சத்திரங்கள் எப்படி வளர்கினறன என்ற ஆய்வு ஒரு கடினமான செயல்முறையாகவே இருந்து வருகிறது.
இந்த
சுவாரஸ்யமான கண்டுபிடிப்பின் மூலம் இவ்வகை பாரிய நட்சத்திரங்கள் உருவாவது
எப்படி என்பதை புரிந்து கொள்ள முடியும் என்று நம்பப்படுகிறது.
An international team of astronomers has identified a massive
protostar, G11.92–0.61 MM1 (MM1 for short), which could help scientists
understand how Universe’s most massive stars are born.
Artist’s
impression of the disc and outflow around the massive protostar
G11.92–0.61 MM1. Image credit: A. Smith / Institute of Astronomy,
Cambridge.
MM1 is a high-mass protostar located approximately 11,000 light-years away from Earth.
At more than 30 solar masses, the object is still in the process of
gathering material from its parent molecular cloud, and may be even more
massive when it finally reaches adulthood.
In our Milky Way Galaxy, massive young stars – those with a mass at
least 8 solar masses – are much more difficult to study than smaller
stars.
This is because they live fast and die young, making them rare among
the 100 billion stars in the Milky Way, and on average, they are much
further away.
“An average star like our Sun is formed over a few million years,
whereas massive stars are formed orders of magnitude faster – around
100,000 years,” explained team member Dr. John Ilee, from the Cambridge Institute of Astronomy.
“These massive stars also burn through their fuel much more quickly,
so they have shorter overall lifespans, making them harder to catch when
they are infants.”
MM1 resides in an infrared dark cloud – a very cold and dense region of space which makes for an ideal stellar nursery.
However, this rich star-forming region is difficult to observe using
conventional telescopes, since the young stars are surrounded by a
thick, opaque cloud of gas and dust.
But by using the Submillimeter Array in Hawaii and the Karl G. Jansky
Very Large Array in New Mexico, both of which use relatively long
wavelengths of light to observe the sky, the team was able to ‘see’
through the cloud and into the stellar nursery itself.
By measuring the amount of radiation emitted by cold dust near MM1,
and by using unique fingerprints of various different molecules in the
gas, the researchers were able to determine the presence of a Keplerian disc – one which rotates more quickly at its center than at its edge.
“This type of rotation is also seen in the Solar System – the inner
planets rotate around the Sun more quickly than the outer planets,” Dr.
Ilee said.
“It’s exciting to find such a disc around a massive young star,
because it suggests that massive stars form in a similar way to lower
mass stars, like our Sun.”
“Our theoretical calculations suggest that the disc could in fact be
hiding even more mass under layers of gas and dust,” said team member
Dr. Duncan Forgan, from the University of St Andrews.
“The disc may even be so massive that it can break up under its own
gravity, forming a series of less massive companion protostars.”